سنتز و بررسی نانوساختارهای پلی تیوفن با استفاده از روش الگوی نرم در محیط آبی

Authors

مصطفی نصراله زاده

mostafa nasrollahzadeh nanotechnology research institute, school of chemical engineering, babol university of technology, babol, iranآزمایشگاه تحقیقاتی نانو بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی بابل، بابل، ایران محسن جهانشاهی

mohsen jahanshahi nanotechnology research institute, school of chemical engineering, babol university of technology, babol, iranآزمایشگاه تحقیقاتی نانو بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی بابل، بابل، ایران مهدی صالحی

mehdi salehi department of chemistry, semnan university, semnan, iranدانشکده شیمی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران مهدی بهزاد

mahdi behzad department of chemistry, semnan university, semnan, iranدانشکده شیمی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران حسین نصراله زاده

abstract

پلی تیوفن یکی از ارزشمندترین پلیمرهای رساناست که دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مفیدی مانند انحلال پذیری خوب و رسانایی بالا بوده و موادی با پایداری شیمیایی، حرارتی و محیطی مناسب را تشکیل می دهد. روش های متفاوتی به منظور تهیه نانوساختارهای پلیمری رسانا توسعه یافته اند و از میان آن ها روش الگوی نرم یک روش ساده و نویدبخش می باشد. نانوساختارهای پلی تیوفن در حضور دودسیل سولفات سدیم به عنوان سورفکتانت آنیونی، آمونیوم پرسولفات به عنوان اکسیدان و تری اتانول آمین به عنوان یک سورفکتانت کمکی در محیط آبی، با استفاده از روش الگوی نرم تهیه گردید. ساختار شیمیایی پلی تیوفن به دست آمده توسط دستگاه مادون قرمز فوریر مورد شناسایی قرار گرفت. علاوه بر این، مورفولوژی و اندازه نانوساختارهای تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی شد . همچنین بعد از خشک شدن محصولات، حلالیت و پراکندگی آنها در سه حلال آلی مختلف بررسی شد. نتایج بدست آمده نشان داد که این نانو محصولات دارای ساختار فیبری شکل مطلوب با قطر 100-85 نانومتر می باشند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

جذب آرسنیک (III) با استفاده از نانو کامپوزیت پلی تیوفن/ Fe2 O3 سنتز شده در محیط آبی/ غیر آبی

پلی تیوفن و نانوکامپوزیت‌های آن با روشپلیمریزاسیون اکسایشی شیمیایی مونومر تیوفن با استفاده از کلریدآهن (III) به عنوان اکسیدانت و پلی وینیل پیرولیدون به عنوان سورفکتانت در محیط آبی/غیر آبی تهیه شد. پلی تیوفن و نانوکامپوزیت‌های آن از نظر مورفولوژی، نوع گروه‌های عاملی سطحی و ساختار کریستالی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، طیف مادون قرمزفوریر(FTIR) و پراش اشعه ایکس(XRD) مشخصه‌یابی شدند. تصاویر...

full text

جذب آرسنیک (iii) با استفاده از نانو کامپوزیت پلی تیوفن/ fe۲ o۳ سنتز شده در محیط آبی/ غیر آبی

پلی تیوفن و نانوکامپوزیت های آن با روشپلیمریزاسیون اکسایشی شیمیایی مونومر تیوفن با استفاده از کلریدآهن (iii) به عنوان اکسیدانت و پلی وینیل پیرولیدون به عنوان سورفکتانت در محیط آبی/غیر آبی تهیه شد. پلی تیوفن و نانوکامپوزیت های آن از نظر مورفولوژی، نوع گروه های عاملی سطحی و ساختار کریستالی توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، طیف مادون قرمزفوریر(ftir) و پراش اشعه ایکس(xrd) مشخصه یابی شدند. تصاویر...

full text

سنتز نانوساختارهای تیتانات باریم با استفاده از روش شیمیایی سولوترمال

در این تحقیق به منظور سنتز نانوساختارهای باریم تیتانات از روش شیمیایی سولوترمال (Synthesis method solvothermal) استفاده شد. پارامترهای دما، زمان و نوع عامل پراکنده‌ساز مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌ها در دماهای مختلف 160، 180 و °C 200 و زمان‌های 2، 4 و h 6 و بوسیله عوامل پراکنده‌ساز شامل Dolapix ET85،Dolapix CA  و CTAB سنتز شدند. جهت مشخصه‌یابی فازهای باریم تیتانات سنتز شده از آنالیز پراش پرتو ای...

full text

سنتز و مشخصه‌یابی نانوساختارهای فریت نیکل با استفاده از روش سونوشیمیایی و بررسی خواص مغناطیسی آن

در این تحقیق، ابتدا نانواکسید نیکل به روش سونوشیمیایی با میانگین اندازه ذرات حدود nm 20 تهیه گردید که در آن اعمال امواج التراسونیک در مرحله رسوب‌گیری زمان رسوب‌گیری را کاهش داده و میزان رسوب را افزایش می‌دهد. در نهایت پس از سنتز نمونه‌ها، روی آنها تست‌های XRD و FTIR انجام گرفت. سپس قطعات فریت نیکل با استفاده از نانوپودرهای اکسید نیکل بدست آمده و پودرهای اکسید آهن با نسبت یکسان تهیه گردیدند. این...

full text

جداسازی تیوفن از مخلوط تیوفن/نرمال هپتان با استفاده از کمپوزیت با لایه فعال پلی وینیل پیرولیدون/پلی اتلین گلیکول بر پایه غشای پلی اتر سولفون

غشاهای کمپوزیت با لایه فعال مخلوط پلی‌وینیل پیرولیدون و پلی‌اتلین گلیکول (PVP/PEG) با نسبت‌های جرمی متفاوت از این دو پلیمر بر پایه لایه پشتیبان متخلخل پلی اتر سولفون (PES) ساخته و در فرایند تبخیر نفوذی برای حذف تیوفن از مخلوط آن با نرمال هپتان به کار برده شدند. لایه‌های پشتیبان PES با تخلخل بسیار بالا از طریق روش لئووب- سوریراجان و با استفاده از افزودنی PVP در محلول ریخته‌گری ساخته شدند. مشخصه‌...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
شیمی کاربردی

جلد ۸، شماره ۲۷، صفحات ۳۱-۳۴

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023